Aρχαία Ελληνικά

Η επαφή των μαθητών με το διδακτικό αντικείμενο των Αρχαίων Ελληνικών συνεχίζεται και στις τρεις τάξεις του Γενικού Λυκείου, μέσω πρωτότυπων κειμένων της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
Τα Αρχαία Ελληνικά αποτελούν μάθημα Γενικής Παιδείας και στις τρεις τάξεις αλλά, ταυτόχρονα, και μάθημα της Θεωρητικής Κατεύθυνσης για τη Β’ και τη Γ’ Λυκείου.

ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
Η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στο Λύκειο συμπληρώνει τα όσα οι μαθητές διδάχθηκαν στο Γυμνάσιο.
Απώτερος στόχος είναι πάντοτε η κατάλληλη προετοιμασία των μαθητών για τη συμμετοχή τους στις εισαγωγικές για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση εξετάσεις (Πανελλήνιες Εξετάσεις). Ταυτόχρονα, όμως, πέρα από την εμπέδωση της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας -σε επίπεδο γραμματικών και συντακτικών φαινομένων- και τη συνειδητοποίηση της απρόσκοπτης διαχρονικής πορείας της, στο Λύκειο επιδιώκεται:
1. Μέσα από τη διδασκαλία επιλεγμένων κειμένων της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, η «ανθρωπιστική ένδυση» των μαθητών, που έρχονται σε ουσιαστική επαφή με τις διαχρονικές αξίες που γέννησε το αρχαίο ελληνικό πνεύμα.
2. Με την κατάλληλη διδασκαλία - διδακτική εκμετάλλευση παράλληλων κειμένων,  η διεύρυνση της ανθρωπιστικής σπουδής που προκύπτει από τα ερμηνευόμενα από το πρωτότυπο κείμενα.
 
ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΟΝΙΟ ΣΧΟΛΗ
Στη διδακτική διαδικασία, η σχέση διδάσκοντος-διδασκομένου αποτελεί τον κινητήριο άξονα. Ο μαθητής -με την καθοδήγηση και την παρότρυνση του καθηγητή- προσεγγίζει το αρχαιοελληνικό κείμενο, με στόχο -σε πρωταρχικό στάδιο- την κατανόησή του αλλά και τον εντοπισμό ιδεών και αντιλήψεων. Τελικά, δηλαδή, η διδασκαλία του εν λόγω μαθήματος καθίσταται κατά κύριο λόγο κειμενο-κεντρική. Η βαρύτητα δίνεται στο ίδιο το αρχαίο κείμενο, το οποίο οι μαθητές καλούνται να σχολιάσουν και μέσα από το οποίο αντλούν ιδέες, ανακαλύπτουν επιχειρήματα και αιτιολογούν τρόπους συμπεριφοράς.

Τα γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα συνεξετάζονται, μιας και είναι στοιχεία απαραίτητα για την προσέγγιση και κατανόηση του αρχαιοελληνικού κειμένου.
Για τη διδασκαλία του αδίδακτου κειμένου, ιδιαίτερης σημασίας είναι η εμπιστοσύνη του μαθητή στις γνώσεις και τις ικανότητές του, τα οποία, σε συνδυασμό με την αυτενέργειά του, τον βοηθούν να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του μαθήματος.
 
ΔΙΔΑΚΤΕΑ ΥΛΗ
Ανάλογα με την τάξη και την κατεύθυνση το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών προσεγγίζει διαφορετικά είδη του γραπτού λόγου.

Πιο συγκεκριμένα:
στην Α’ τάξη Γενικού Λυκείου:
Το διδακτικό εγχειρίδιο περιλαμβάνει κείμενα αρχαίων Ελλήνων ιστοριογράφων. Σύμφωνα με τις οδηγίες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, γίνεται επιλογή των κειμένων αυτών και οι μαθητές έρχονται σε επαφή με αποσπάσματα από τα «Ελληνικά» του Ξενοφώντα και την «Ιστορία» του Θουκυδίδη.

στη Β’ τάξη Γενικού Λυκείου:
Ως μάθημα Γενικής Παιδείας διδάσκεται -σε όλες τις κατευθύνσεις- η τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη», ενώ στη Θεωρητική Κατεύθυνση η ύλη του μαθήματος διευρύνεται, προκειμένου να προετοιμαστούν ειδικότερα και ουσιαστικά οι μαθητές για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις.

Πιο συγκεκριμένα, η ύλη περιλαμβάνει:

α. Διδαγμένο κείμενο:
Μετάφραση και σχολιασμός (γραμματικός, συντακτικός και νοηματικός) του ρητορικού λόγου του Λυσία, "Υπέρ Μαντιθέου".
β. Αδίδακτο κείμενο:
Αποσπάσματα έργων συγγραφέων της αττικής πεζογραφίας. Ζητείται μετάφραση και απάντηση σε γραμματικές και συντακτικές παρατηρήσεις.

στη Γ΄τάξη Γενικού Λυκείου:
Στη Θεωρητική Κατεύθυνση το μάθημα διαρθρώνεται ανάλογα με της Β’ τάξης: στο πλαίσιο του διδαγμένου κειμένου οι μαθητές μελετούν έργα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη («Φιλοσοφικός Λόγος»), ενώ εντείνεται και η διδασκαλία του αδίδακτου κειμένου.

Επιπλέον, στην Ιόνιο Σχολή γίνεται ευρεία χρήση πρόσθετου διδακτικού υλικού, το οποίο έχουν επιμεληθεί οι φιλόλογοι καθηγητές του σχολείου. Στόχος είναι να προσφερθούν στους μαθητές τα εχέγγυα για την όσο το δυνατό πληρέστερη κατανόηση του γραπτού λόγου και την επιτυχή προσέγγιση του κειμένου.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ
Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η αξιολόγηση δίνει στους μαθητές την ευκαιρία να διαπιστώσουν οι ίδιοι την πρόοδό τους και να συνειδητοποιήσουν τις ελλείψεις και τα λάθη τους. Η ανάδειξη του λάθους δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά γίνεται μέσο και κίνητρο, προκειμένου να εργασθούν οι μαθητές για τη συμπλήρωση των γνώσεών τους.

Αυτό το σκοπό εξυπηρετούν η προφορική εξέταση, οι κάθε είδους -ολιγόλεπτες ή ωριαίες - γραπτές δοκιμασίες.

Στη Θεωρητική Κατεύθυνση της Γ’ τάξης το μάθημα εξετάζεται και βαθμολογείται μέσω των Πανελληνίων Εξετάσεων και βάσει των σχετικών διατάξεων.

Η εφαρμογή των παραπάνω στην πράξη έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών στο Λύκειο αποκτά μία πιο ολοκληρωμένη μορφή, καθώς τονίζεται και η διαχρονική αλλά και η συγχρονική διάσταση της γλώσσας μας και της αρχαίας γραμματείας. Μία τέτοιου είδους προσέγγιση προσδίδει ανθρωπιστική διάσταση στη διδασκαλία και προσφέρει στους μαθητές τα στοιχεία εκείνα που θα τους καταστήσουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες.